“Sommigen weten het, anderen merken het niet eens meer: ik ben een import-Achterhoeker. In mijn jeugd leidde ik min of meer een nomadenbestaan. We trokken van geboortegrond Soest naar Bunschoten, Spakenburg en vervolgens toch maar weer terug naar Soest. Na een paar jaar húp naar de stadse Zaanstreek en op mijn veertiende nog maar weer eens naar Soest. Uiteindelijk vonden we rust in het dorpse Zelhem. Nou ja, relatieve rust: daarna ben ik binnen de Achterhoek nóg drie keer verhuisd. Vandaag de dag wonen we vlak bij het centrum van Doetinchem.
Ik mag zeggen dat ik Nederland van west naar oost voor een groot deel wel meegemaakt heb. In iedere streek hebben de mensen eigen gebruiken en eigenaardigheden. Zo hadden ze in het westen een grote mond en waren ze recht-door-zee; in het midden heerste voor mijn gevoel dan weer een bepaalde afstandelijkheid. En in de Achterhoek, hier kijken ze soms de spreekwoordelijke kat uit de boom. Dat laatste valt in het zakelijk verkeer natuurlijk niet altijd mee, want het vereist geduld. De afwachtende houding van de Achterhoeker wordt echter vrijwel altijd opgevolgd door iets moois en waardevols. Ik noem het Achterhoekse Loyaliteit. Je staat niet zomaar in de kou.
Op mijn eenentwintigste vond ik dat het tijd was om mijn zelfstandigheid, die ik na alle omzwervingen ontwikkeld had, op een actieve en positieve manier voor mijzelf in te zetten. Ik startte mijn eigen zaak.
Al gauw dienden zich klanten aan. En dat is inmiddels alweer zo’n 17 jaar geleden. Een aantal van die klanten, die heb ik nog steeds. En dat vind ik een groot goed. Want loyaliteit, dat voelt als thuiskomen.“
— hylke meiners